Nefrokalcynoza – Wapnica Nerek
Nefrokalcynoza
Nefrokalcynoza jest rzadkim zjawiskiem chorobowym polegającym na występowaniu licznych drobnych zwapnień w nerkach i predysponującym do występowania kamicy nerkowej i nawracających zakażeń układu moczowego.
Termin nefrokalcynoza wywodzi się z łaciny oraz greki i zbudowany jest z dwóch członów: greckiego nephros – nerka oraz łacińskiego calcinosis – zwapnienia.
Nefrokalcynoza może, ale nie musi współistnieć z kamicą wapniową układu moczowego, w której krystalizacja związków wapnia ma miejsce głównie wewnątrz dróg wyprowadzających mocz. Występuje ona jednak znacznie rzadziej niż kamica.
Przyczyny Wapnicy Nerkowej
Nefrokalcynoza występuje rzadko i jest związana z inną jednostką chorobową. Do przyczyn rozległego zwapnienia nerek zaliczamy:
nadczynność przytarczyc, gąbczastość nerek (nerka gąbczasta) lub wrodzone kwasice cewkowe dalsze.
Hiperkalcemia sprzyja wapnicy nerek, zatem do możliwych przyczyn nefrokalcynozy należy zaliczyć również nadczynność tarczycy, sarkoidozę, nowotwory złośliwe płuc, zatrucie witaminą D, niektóre chłoniaki, niektóre leki moczopędne (tiazydy).
Choroby dziedziczne;
np:Rodzinna hipomagnezemia z hiperkalciurią i nefrokalcynozą (FHHNC) to rzadka choroba genetyczna, która wpływa na równowagę magnezu i wapnia w organizmie. Zwykle objawia się w dzieciństwie i może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Chociaż sama dieta nie jest w stanie wyleczyć FHHNC, ważne jest postępowanie dietetyczne, które pomaga złagodzić objawy i zmniejszyć ryzyko powikłań. W leczeniu wykorzystuje się również terapie mające na celu opóźnienie progresji PChN oraz klasyczne strategie postępowania w kamicy nerek.
Znaczenie Diety w Nefrokalcynozie
Najbardziej efektywnym podejściem profilaktyki nakierowanej na zapobieganie odkładania się złogów jest ograniczenie spożycia białka zwierzęcego, wysokie spożycie warzyw i owoców, ograniczenie spożycia soli, i odpowiednio wysokie nawodnienie organizmu. Zalecane jest stosowanie diety normo wapniowej, tzn. zapewnienie odpowiedniego spożycia wapnia na poziomie zalecanego dziennego spożycia. Zastosowanie diety niskowapniowej może prowadzić do ujemnego bilansu wapniowego i upośledzenia mineralizacji kośćca.
Zmieniły się zalecenia dotyczące spożycia wapnia i produktów mlecznych. Dawniej zalecano ograniczanie ich w diecie, obecnie zaś zachęca się do ich spożywania zgodnie z zalecanym dziennym spożyciem Założono, że ograniczenie wapnia w diecie zwiększa wchłanianie szczawianu, co sprzyja powstawaniu złogów szczawianowo-wapniowych bardziej niż samo spożycie wapnia.Dieta uboga w wapń i magnez prowadzi do zwiększenia puli szczawianów w jelicie, które w przypadku stosowania zbilansowanej diety wiążą się z wapniem i magnezem, tworząc sole wydalane z kałem.
U chorych z dodatnim testem obciążenia wapniem i hiperkalciurią absorpcyjną wskazane jest podzielenie dobowej objętości płynnych pokarmów zawierających wapń na mniejsze porcje, jednak z zachowaniem zalecanego dla wieku całkowitego dobowego spożycia wapnia.
